غریبی

 

هیچ کس اشکی برای ما نریخت          هرکه با ما بود از ما میگریخت

چند روزیست حالم دیدنیست           حال من از این و ان پرسیدنیست

گاه بر روی زمین زل میزنم          گاه بر حافظ تفال میزنم

حافظ دیوانه فالم را گرفت           یک غزل امد که حالم را گرفت

ما ز یاران چشم یاری داشتیم     خود غلط بود آنچه می پنداشتیم